اثربخشی آموزش تنیدگی زدایی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش تنیدگی حرفه ای و تنیدگی زندگی مادران شاغل

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تنیدگی­زدایی مبتنی بر ذهن­آگاهی در کاهش تنیدگی حرفه­ای و زندگی مادران شاغل بود. روش: روش پژوهش نیمه­آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و جامعه آماری حدود 1000 مادر پرستار بیمارستان های دولتی رازی، الزهرا، پورسینا، امیرالمومنین، حشمت، 17 شهریور و شفا در شهر رشت در سال 93-1394 بود. از این جامعه 150 مادر که دارای فرزند 6 ساله بودند به روش نمونه گیری در دسترس و از بین آن­ها ابتدا 30 مادر و درنهایت 24 مادر که واجد شرایط و ملاک­های این پژوهش بودند انتخاب و پس از همتاسازی در دو گروه جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تنیدگی شغلی فیلیپ ال. رایس 1992 و تنیدگی والدینی ابیدین (1990) و برنامه آموزش تنیدگی زدایی مبتنی بر ذهن­آگاهی کابات زین 1992 بود که طی دو ماه هفته­ای 1 جلسه 90 دقیقه­ای برای گروه آزمایشی اجرا شد. پرسشنامه­ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در مورد دو گروه اجرا و داده­ها با استفاده از آزمون اندازه­گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: یافته­ها نشان داد آموزش تنیدگی­زدایی مبتنی بر ذهن‏آگاهی در کاهش میزان تنیدگی حرفه­ای (328/40=f و 001/0=p) و تنیدگی زندگی (94/49= f و 001/0=p) مادران پرستار مؤثر و هم چنین اثربخشی آن در دوره پیگیری یک ماهه پایدار مانده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می­توان این روش درمانی را به­عنوان شیوه­ای کارآمد و موثر با قابلیت کاربرد وسیع در پیشگیری و کاهش علائم تنیدگی زندگی و شغلی مادران پرستار و مادران شاغل در سایر موسسه­های و سازمان­های پراسترس به­کار برد.